กลับมาหาเธอ โดยรู้ดี ว่าวันนี้ต้องเจอ เธอมีคนใหม่
เจอะ เขาและเธอ อยุ่เคียงข้างกาย แต่ยังไงก็คงต้องมา

ก็ยังคาใจ ข้างในลึก ๆ ที่เธอลืมกัน ไม่ทันพูดคำลา
จืดจางกันไป ไม่ทันพบหน้า จึงต้องมา ๆ หาเธอ

บอกกับเค้า ได้ไหม ว่าให้หันไปก่อน อ้อนวอนขอให้เขา เห็นใจกันบ้าง
ที่ต้องการเพียงจะลา มองหน้าเธออีกครั้ง อย่างลำพัง โดยไม่มีคนอื่น

บอกคนของเธอ ให้เข้าใจ ว่าทำไม ฉันจึงจงใจมา
แค่เพียงไม่นาน คงไม่ว่า ให้เวลาได้ลา ซักคำ (ลาซักคำ)

ก็ยังคาใจ ข้างในลึก ๆ ที่เธอลืมกัน ไม่ทันพูดคำลา
จืดจางกันไป ไม่ทันพบหน้า จึงต้องมา ๆ หาเธอ

บอกกับเค้า ได้ไหม ว่าให้หันไปก่อน อ้อนวอนขอให้เขา เห็นใจกันบ้าง
ที่ต้องการเพียงจะลา มองหน้าเธออีกครั้ง อย่างลำพัง โดยไม่มีคนอื่น

บอกกับเค้า ได้ไหม ว่าให้หันไปก่อน อ้อนวอนขอให้เขา เห็นใจกันบ้าง
ที่ต้องการเพียงจะลา มองหน้าเธออีกครั้ง อย่างลำพัง โดยไม่มีคนอื่น

ที่ต้องการ เพียงจะลา มองหน้าเธออีกครั้ง อย่างลำพังโดยไม่มีคนอื่น

ที่ต้องการเพียงจะลา มองหน้าเธออีกครั้ง เอยคำลา คำที่มัน คาใจ