เพราะมีความรัก ฉันเลยเป็นคนที่อ่อนแอ
ต้องพบกับความพ่ายแพ้ ที่วนเวียนซ้ำอย่างทุกข์ทน
ทุกครั้งมันคอยตอกย้ำ เจ็บแล้วไม่จำไม่ใช่คน
ถ้าต้องการหลุดจากวังวน ต้องไม่ยอมทนอยู่อย่างนี้

จะเลิกเอาใจไปรัก คนที่ไม่รักเรา
จะเลิกเอาใจไปทิ้ง ให้เจ็บให้ปวดร้าว
เพราะทำดีเท่าไหร่ ก็ได้เพียงความว่างเปล่า
ถ้าหากทุ่มเทให้คนที่ไม่มีหัวใจ
จะต้องเป็นคนเข้มแข็ง ต่อจากนี้ไป
จะเลิกเป็นคนอ่อนไหว ให้คนที่ทำร้ายกัน
แต่คิดจะลืมเท่าไหร่ กลับไม่เคยลืมสักวัน
มันไม่เข้าใจทำไม สุดท้ายก็ยังไปรักเธอ

เพราะว่าเธอคนนี้ ที่มีให้เพียงความผิดหวัง
เคยเสียน้ำตากี่ครั้ง หัวใจก็ยังให้อภัย
ทุกครั้งมันเป็นคำถาม จากนี้จะนานถึงเมื่อไหร่
ถ้าไม่ยอมตัดขาดเธอไป ต้องเจ็บวนไปอยู่อย่างนี้

จะเลิกเอาใจไปรัก คนที่ไม่รักเรา
จะเลิกเอาใจไปทิ้ง ให้เจ็บให้ปวดร้าว
เพราะทำดีเท่าไหร่ ก็ได้เพียงความว่างเปล่า
ถ้าหากทุ่มเทให้คนที่ไม่มีหัวใจ
จะต้องเป็นคนเข้มแข็ง ต่อจากนี้ไป
จะเลิกเป็นคนอ่อนไหว ให้คนที่ทำร้ายกัน
แต่คิดจะลืมเท่าไหร่ กลับไม่เคยลืมสักวัน
มันไม่เข้าใจทำไม สุดท้ายก็ยังไปรักเธอ

จะเลิกเอาใจไปรัก คนที่ไม่รักเรา
จะเลิกเอาใจไปทิ้ง ให้เจ็บให้ปวดร้าว
เพราะทำดีเท่าไหร่ ก็ได้เพียงความว่างเปล่า
ถ้าหากทุ่มเทให้คนที่ไม่มีหัวใจ
จะต้องเป็นคนเข้มแข็ง ต่อจากนี้ไป
จะเลิกเป็นคนอ่อนไหว ให้คนที่ทำร้ายกัน
แต่คิดจะลืมเท่าไหร่ กลับไม่เคยลืมสักวัน
มันไม่เข้าใจทำไม สุดท้ายก็ยังไปรักเธอ

ยิ่งคิดจะลืมเท่าไหร่ กลับไม่เคยลืมสักวัน
มันไม่เข้าใจทำไม สุดท้ายก็ยังไปรักเธอ